Artiesten

Live in Your Living Room 95, 25 mei 2007

95e editie Live in Your Living Room
in Rotterdam. Adres: Willem Buytenwech 123C. Host: Marco Broekman.

Programma:

• Harm en Zijn Bende
• Charlie Dée
• 23 & The Lipstick Painters (B)

Onvergetelijk uitgelopen

Verslag volgt binnenkort.

92e editie Live in Your Living Room in Amsterdam. Adres: Entrepotdok 193. Hosts: John Kostermans en Ellen van Egmond.

Programma:

• Moss
• 16Down (Marco Hovius)

Zomers zwoele Live in Your Living Room

Verslag volgt binnenkort.

Live in the Living Room editie: 15, 25

Dat het allemaal snel gegaan is, zal Marinus de Goederen (29) alias A Balladeer niet ontkennen. De successen zijn hem echter niet komen aanwaaien. De singer/songwriter begint vanaf zijn 13e met het schrijven van liedjes, maar vindt pas vijftien jaar later -kritisch als ie is- de kwaliteit hoog genoeg om te gaan opnemen. In de thuisstudio van Bart Erkelens (Jane Doe) zet hij in één jaar zo\'n 25 liedjes op band. Na een aantal peptalks van J Perkin (de man achter Birgit) brengt hij, onder de naam a balladeer, begin 2002 een demo uit. Behalve een lovende recensie in OOR levert Swim with Sam ook het eerste optreden op: het voorprogramma van Kane/The Calling. Omdat Marinus nog geen muzikanten om zich heen verzameld heeft, moet hij het aanbod helaas afslaan.

Handsome 3some biedt zich al snel aan als band en al na het eerste echte optreden worden a balladeer gouden bergen beloofd. Een A&R manager van een grote platenmaatschappij heeft de dag ervoor \'Swim with Sam\' gehoord bij …& Dit Is Claudia (3FM) en is speciaal naar Leeuwarden gereden om de singer/songwriter live aan het werk te zien.

Als a balladeer iets doet, doet ie het goed. Onder toeziend oog van Reyn Ouwehand (bekend van zijn werk voor Kane) neemt Marinus een nog betere demo op en treedt in Paradiso op als naprogramma van 16 Horsepower. Ook weet hij het voor elkaar te krijgen twee keer het voorprogramma van de Deense band Saybia te verzorgen.

Ondertussen krijgt a balladeer de nodige airplay op 3FM. Rob Stenders kondigt a balladeer af als \'de Nederlandse Counting Crows\' en Isabelle noemt \'Swim with Sam\' het liedje waarvan ze tranen in haar ogen krijgt. Moet a balladeer tijdens de demofinale van …& Dit Is Claudia genoegen nemen met een tweede plaats, de 3FM Award (voorheen de Popslag) steekt hij wel in zijn zak. (Hoofdprijs: opnemen in Abbey Road.) De samenwerking met Handsome 3some stopt begin 2003 en met zijn nieuwe band treedt a balladeer in het voorjaar op als het vaste voorprogramma van Silkstone. Universal heeft de singer/songwriter een demodeal aangeboden en voor deze platenmaatschappij neemt hij een nieuwe demo op.

Eind mei wint a balladeer net niet de finale van de Amsterdamse Popprijs, maar de maand erop mag hij wel de hoofdprijs in ontvangst nemen bij Mooie Noten, een Amsterdamse wedstrijd voor singer/songwriters. Hiermee plaatst hij zich in de regiofinale van de Grote Prijs van Nederland. Met zijn band doet a balladeer ook mee aan de regiofinale in de categorie pop/rock.

Live in Your Living Room 55, 7 augustus 2005

55e editie Live in Your Living Room
in Rotterdam. Adres: bekend bij organisatie. Hostess: Charlie Dée.

Programma:

• Absynthe Minded (B)
• Dan Geesin (GB)
• Myshkin (USA)
• La Kidda

Zomerfestival-editie: Live in de huiskamer van Charlie Dée

Meer info volgt.

Ana Criado is a half Spanish and half English singer songwriter. Her songs can best be described as fragile popsongs. Ana lives in the Netherlands and studies at the Rockacademy in Tilburg.

Live in Your Living Room 99, 5 oktober 2007

99e editie Live in Your Living Room
in Rotterdam. Adres: Sint Mariastraat 126b. Host: Karin ter Laak.

Programma:

• Andy White (IER)
• Diegos Umbrella (USA)
• Jason Kleinberg (USA)

Graag een beetje subtiel op de bel drukken

51e editie Live in Your Living Room in Amsterdam. Hosts: Ruud & Charlotte.

Programma:

• Bingo Trappers
• The Chimney Brothers
• Templo Diez

Een muisstil publiek dwing je af

In deze vijfde editie van Live in Your Livingroom werden drie bands van het label Muze records uitgelicht. In akoestische setting brachten de drie bands Templo Diez, The Chimney Brothers en de Bingo Trappers hun repertoire ten gehore.

Templo Diez werd vergezeld door leden van White Sands, vijf man en vrouw groot. De uitgesponnen integere liedjes, gezongen door Pascal, werden begeleid door twee gitaren, een mini drumkit, een minimaal doorversterkte piano, af en toe een 2e en 3e stem en zeer toepasselijk voor deze set, een viool. De ingredienten om het publiek te pakken en \'ademloos luisteren\' af te dwingen. Met als bonus nog een zeer mooi spaanstalig nummer gezongen door de pianiste.

En dan de Chimney Brothers. Zij spelen ook eigen nummers, afgewisseld met wat covers van o.a. Willie Dixon, Arthur Gunter en Tampa Red. Arne en Rik bespelen hun kleine spaanse gitaren alsof ze door twee 100 watt versterkers worden doorversterkt. Maar sommige nummers zijn zo subtiel en hebben zo weinig geluid dat het alleen maar over komt als het publiek ook muisstil is, maar ook dat moet je gewoon afdwingen.

Gewoon afdwingen, dat lukte ook de Bingo Trappers. Zij lieten, naast wat ouder materiaal, ook nog wat nummers van het nieuwe album, die zij op dit moment aan het opnemen zijn, horen. En zoals dat voor elke band geldt, in de tweede set komt men pas echt los, het eerste biertje is gedronken, de kaarten zijn geschut, en valt er ook nog wat te lachen als de Bingo\'s het nummer \'Embracing a tree\' opent. Mime speler, tevens drummer, Leen beeld de tekst die Waldemar zingt zeer geloofwaardig uit, maar daar had je bij moeten zijn.

Een zeer geslaagde Muze Label night, absoluut. Drie verschillende bands, maar die toch ook niet voor niets op het zelfde label zitten: "it is what it is and what you see is what you get" zou een gemeenschappelijke deler kunnen zijn.

Rik van den Bosch

Ze is pas 19 – hoe lang kan de biografie zijn?! – maar stond al in Paradiso, Carnegie Hall en het Concertgebouw, met eigen nummers. Ze vormde in Maart 2009 haar trio bestaande uit Mart Jeninga op bas, Matthijs Lievaart op (alt)viool en Celine op gitaar en als zangeres.

Ze is geboren en getogen in het hart van Amsterdam als kind van advocaat/drummer Roberto en een moeder met een grote voorliefde voor Klassiek- en Jazzmuziek en liefde voor Fado en Flamenco. Ze ging mee naar concerten en jamsessie, er stond een piano in de woonkamer en ze werd al van jongs af aan meegenomen door haar vader naar zijn optredens. Hij maakte met zijn band soul en funken zo kwam het dat ze al op jonge leeftijd mee achter de schermen mocht rondneuzen. Daar begon de interesse in de muziek, de fascinatie voor de wereld van livemuziek.

Op 11-jarige leeftijd begon Celine met haar buurmeisjes zanglessen te volgen. Dat jaar vond het eerste optreden plaats in Amsterdam voor de verlegen maar zeker niet bange zangeres. De middelbare school was een grote overgang, Celine maakte een korte tijd geen muziek maar werd door liefde voor haar toenmalige idolen weer terug naar de muziek getrokken: Coldplay, Nirvana, Nelly Furtado, Keane en Norah Jones werden allemaal beluisterd. Daarvan bleven alleen Coldplay en Norah Jones hangen, de rest was vlug weer vergeten na deze fase. Maar het was wel de fase waarin Celine besloot om gitaar te leren spelen zodat ze al die akkoorden kon meespelen. Pas later, toen de eerste basis gelegd was op gitaar, kwam het zingen terug.

Ze was 14, en sindsdien zingt Celine alleen nog terwijl ze zichzelf begeleid. Sinds ze de combinatie van spelen en zingen ontdekte schrijft ze nummers. Ze ontdekte hoe je, zonder de regels te kennen, een gevoel naar muziek kan vertalen. In tussenuren, op vakantie, in de middag of als ze niet kon slapen, pakte ze de gitaar op en kwamen de dagelijkse gedachten op tafel. Dan tokkelde ze tot er een mooi stukje, simpel gitaarspel ontstond waarna ze haar gedachten erop losliet en gevoelens in woorden en melodie vatte. Eerst verdrietige puberliedjes, later liefdesliedjes en de afgelopen jaren nummers over het ontdekken van de wereld, het avontuur van haar ontdekkingsreis in allerlei gebieden.

Een leraar op school vroeg Celine op haar 16e om zich in te schrijven voor de Rozentuin, een locale talentenjacht. Een jaar later won ze de hoofdprijs en mocht ze optreden op het Rozentheater Festival. Het beest was los Celine besloot om zich verder te ontwikkelen, muziek begon een grote rol in haar leven te spelen en zodra de atheneumdiploma op zak was begon ze met de eerste optredens. Dat begon klein uiteraard, ze had erg weinig ervaring met podia maar met elk cafeetje werd ze een zekerder zangeres, songwriter en performer. Ze groeide met elk optreden en toen was het eerste grote moment daar: Paradiso. Na toevallig mailcontact mocht ze op een rustige zomeravond haar eigen optreden geven in de Grote Zaal, waarvoor ze bassist Mart Jeninga vroeg om mee te spelen. Twee weken eerder had ze hem via een gemeenschappelijke vriend/muzikant ontmoet en vroeg hem om haar te begeleiden. Het bleek een vruchtbare samenwerking te zijn en het optreden verliep goed. De twee bleven vrienden en zouden een half jaar later weer samenwerken.

In die zomer na het behalen van haar diploma werkte Celine in restaurant Plancius in Amsterdam, waar ze onder andere Matthijs van Nieuwkerk kopjes thee serveerde. Ze spaarde om naar Frankrijk te kunnen gaan voor de taal. In oktober 2008 vertrok ze voor 3 maanden en kwam terug met een verbeterde Franse taal, met veel emotionele bagage en nieuwe liedjes op zak. Ze kwam terug in Nederland en wist: 'ik wil de muziek in. Ik wil muziek maken en 'echte' nummers schrijven en laat die geplande wereldreis dan maar zitten! Ik wil muziek een kans geven!' Haar ouders gaven haar het groene licht om dat jaar in alle rust aan muziek te werken en zo geschiedde het dat in januari 2009 Celine de vrijheid kreeg om de muziek in te duiken.

Haar tijd in Frankrijk had veel losgemaakt in de 18-jarige Celine Cairo. Ze voelde zich tegelijkertijd eenzaam en gesterkt, ze voelde zich bij terugkomst meer volwassen dan voorheen. Haar belevenissen brachten veel inspiratie met zich mee, waarover ze zingt in het nummer 'One Step Back'.

Celine's vader was per toeval een briefje op het prikbord van het Amsterdams Conservatorium tegengekomen waarop te lezen was dat een stel jonge jongens een artiest zochten om een nummer mee op te nemen. Celine ontmoette toen producers in opleiding Joost de Glopper en Matthijs Lievaart. Ze kozen Celine uit en maakten toen 'Hello Memory'. Matthijs bleek niet alleen producer op de HKU te zijn maar ook violist en zo kwam het dat Celine hem vroeg om live ook mee te gaan spelen.

Het trio werd geboren op 1 maart toen Celine, Mart en Matthijs bijeen kwamen om die avond nog in een klein café te spelen. De jongens kenden elkaar daarvoor niet maar het klikte op alle fronten. Ze bleven samen en stroomden door naar allerlei optredens die Celine vanachter haar laptopje kon regelen. De naam Celine Cairo groeide in kleine kring en een stroom van optredens kwam op gang, die van Paradiso tot bruine cafe's tot het Concertgebouw ging. Toen was daar, na 3 voorrondes, de finale van Talent Night in Rotterdam. 10 mei: Celine Cairo won de talentenjacht en het trio mocht optreden in New York! De reis naar New York vond plaats in de herfst van 2009 met als doel het optreden in het prestigieuze Carnegie Hall. Met dank aan de NAC Trust, die de avond organiseerde, beleefde het trio een te gekke tijd en motiveerde het hen om nog beter te worden zodat dit niet de laatste reis naar New York zou zijn!

Na terugkomst speelde Celine Cairo op 10 november in De Wereld Draait Door en ontving lovende reacties. Vlak erna stond Celine Cairo in de categorie Singer-songwriter in de Finale van de Grote prijs van Nederland waar ze de 3e plaats behaalde die door de jury werd bepaald, en 2e werd voor de Publieksprijs. Het jurycommentaar was erg goed en vol vertrouwen en ook de recensies bleken niets dan positief te zijn. Het is een resultaat om trots op te zijn en Celine, Mart en Matthijs zitten vol inspiratie en hoop voor de toekomst.

Na deze heftige en intense periode is nu de tijd aangebroken om te verdiepen; het trio maakt het repertoire groter, Celine ontwikkeld zich verder en de eerste voorbereidingen voor het album worden getroffen. Met Joost de Glopper in het team en manager Mildred Cairo als steun en toeverlaat zal deze periode hopelijk weer periode van bloei zijn!

Het lijkt of *Collin Hoeve* zich iedere zoveel jaar opnieuw wil uitvinden. Als 8 jarige jongen begon hij met klassieke gitaarlessen Hij leerde zichzelf elektrische gitaar spelen op jamsessies in Zoetermeer en Den Haag. Ook speelde hij in diverse schoolbandjes en richtte zijn eerste eigenwerkband op: Xenobia, een progressieve metalband die tot 2010 actief was. Hij studeerde aan het Rotterdams conservatorium en won de derde prijs van de Sena Guitar Awards in 2002. In 2008 verlaat hij de randstad en 'emigreert' naar Nijmegen. Daar is hij vaak te zien op de TNL jamsessies, waar improvisatie verplicht is. Collin Hoeve is als gitarist een veteraan en als singer-songwriter eigenlijk pas begonnen. In de zomer van 2010 begon het schrijfproces en werden zeven mooie songs geboren, liedjes die uit zijn leven zijn gegrepen en die een persoonlijk maar ook herkenbaar verhaal vertellen. Heel kenmerkend voor een echt Collin nummer zijn heldere en krachtige melodielijnen en een vloeiende, uitgesproken gitaarbegeleiding.

Deze heeft voor de lol een bak 'Nederlandstalige' herrie op band gezet. Deze bestaat voornamelijk uit Fender gitaren, Westend drums, Space Echo en verder uit Henk Koorn, Natasha van Waardenburg en Nick van den Eertwegh. Lou en Nasi Wang zijn er voortijdig uitgezet omdat ze elkaar niet konden dulden, maar zij spelen achter de schermen een belangrijke rol.
 

winnares Grote Prijs van Nederland, 2009

Eva Meijer is a singer-songwriter, novelist and artist. In the past years, Eva released four albums and an EP, and she toured extensively, in The Netherlands, England, the USA (New York City, Texas, California), Germany and Belgium. She played on festivals like The Music In My Head and Binnenach, in venues like Paradiso and Paard van Troje, in theatres, cafes, tents, living rooms, nightclubs, caravans, libraries, pubs, gardens, schools, churches, elevators, on boats, beaches, a graveyard and a farm. She also played on Dutch national radio (radio 3 FM, radio 5) and television.

GOSLINK is Harm Goslink Kuiper, a musician/artist/painter/(comic-) drawer/trash-luthier living in Rotterdam, the Netherlands, Europe. Looking for pure music at age 17 he found some old 1930s fingerpicking blues recordings. For months he did nothing but listen to it and try to copy the pickingtechniques. Not much later he fell in love with the 5-string banjo. At that time in Holland you were considered a fool to play this kind of music at that age so no one was found to strum along. He was forced to play with himself on different tapedecks, this way teaching himself to play guitar, 5-string banjo, mandolin, slide/lapsteel, piano, ukulele and more. Later he built a small recording area in his bedroom where since then he has been recording his own music and songs. His cds come with nice booklets with drawings and paintings of his hand. He also builds his own instruments out of trashwood and daily-use goods. Sometimes he performs playing with himself, on different televisionscreens.

68e editie Live in Your Living Room in Rotterdam. Adres: Harddraverstraat 41-A. Host: Ronald van den Berg.

Programma:

• Harry Merry
• Larkin Grimm
• Ricky de Sire

Harry Merry & Rikcy de Sire komen van Mars

Lees het verslag op 3voor12 Rotterdam

Live in the Living Room editie: 16, Speciale editie Noorderslag

Henk Hofstede kennen wij natuurlijk allemaal van de Nits, de groep die in binnen- en buitenland bekendheid verwierf met een paar hits (In the Dutch Mountains, Nescio, Sketches of Spain) en een kleine twintig indrukwekkende platen. Binnenkort verschijnt er een nieuw Nits-album (titel: 1974) en wordt er een uitgebreide jubileumtournee gedaan ter viering van het dertigjarig (!) bestaan. Alsof dat nog niet genoeg is heeft Henk Hofstede onlangs een Nederlandstalige cd uitgebracht met de titel Het Draagbare Huis.

Jan Obbeek en GJ Konink (Dierenpark, ex-Gruppo Sportivo) bas, contrabas,
Erik Bindervoet & Robbert-Jan Henkes (vertalers Beatles, Bob Dylan, James Joyce).
Muziek, taal, Spaans, Frans, Nederlands, Engels, van Dylan, tot Beatles, van Julien Clerc tot Obbeek zelf.

Alles wat mooi en lelijk is, dus.

De club die beeldend kunstenaar Melle de Boer oprichtte na Smutfish.

"He used to grow flowers / The beautiful kind / Now he’s chopping them down / With his lawnmower mind."

Verontruste kinderjaren in een sombere voorstad van Den Haag. Toch geven de ervaringen van een moeilijke jeugd zijn werk de dichtheid van gewapend beton.

Zijn debuutalbum uit 2003 "Lawnmower Mind" vol met zeitgeist en melancholisch existentialisme geldt als basis van de Nederlandse ‘Country Noir’

De Volkskrant is zeer te spreken over de cd: 'De prettig knauwende voordracht van Melle de Boer en het prachtig ingehouden spel van zijn ervaren bandgenoten maken van liedjes als Tear Factory sinistere juweeltjes, rustend op een bedje van mooi verwoord mannenleed'.

Optredens op o.a. op Noorderslag, de Popkomm en Crossing Border.
2 jaar achtereenvolgens tourt John Dear Mowing Club als begeleidingsband en voorprogramma van Daniel Johnston door Europa. Op de in eigen beheer uitgebrachte cd+boek ‘Melleville’ staat het liedje ‘Devils’. Opgenomen met Daniel Johnston in zijn huis in Texas.

Daarna tourt de club door o.a. door Duitsland en Zwitserland en speelt op het Spotfestival in Denemarken. In 2010 wordt de band geselecteerd om Den Haag te vertegenwoordigen in Amerika met paar shows tijdens het SXSW festival in Texas.

Nog geen extra informatie.

winnaar Grote Prijs van Nederland, 2009

Zender is the musical playground of Thijs De Clus. The debut album ACID AVENUE is in stores since September 16th 2008 and received a fair amount of great reviews. The new album SUNDAY KIDS, produced by John Parish, will be released in September 2010.